Καύση σκουπιδιών: επιβλαβής, ακριβή και εκτός στόχων

(Καθώς κάποιοι μιλάνε στους κατοίκους της δυτικής μακεδονίας λες και είναι ιθαγενείς που θα ξεγελαστούν με καθρεφτάκια, ας βάλουμε αυτό το άρθρο σε κάποια γωνιά του μυαλού μας):

 

Πυρ ομαδόν από τέσσερις μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις κατά των δηλώσεων του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας υπέρ της ενεργειακής αξιοποίησης απορριμμάτων ● Μόνη λύση η στροφή στην κυκλική οικονομία.

Τον κώδωνα του κινδύνου για τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας υπέρ της ενεργειακής αξιοποίησης των απορριμμάτων μέσω της καύσης τους κρούουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Μεσόγειος SOS, Greenpeace και WWF Ελλάς.

Οι τέσσερις οργανώσεις κατέθεσαν τις θέσεις τους στον υπουργό, με κοινή τους επιστολή, ζητώντας του παράλληλα να πάρει σαφή θέση υπέρ μιας κυκλικής οικονομίας, στην οποία η καύση απορριμμάτων ή υπολειμμάτων δεν έχει καμία θέση.

Αφού τονίζουν ότι μια τέτοια επιλογή αποτελεί μια ήδη ξεπερασμένη μέθοδο, ασύμβατη με τις αρχές της κυκλικής οικονομίας, σημειώνουν ότι από τις δηλώσεις του Κ. Χατζηδάκη διαφαίνεται η ελπίδα ότι δεν χρειάζεται να αλλάξουμε πολλά για να αντιμετωπιστεί ο ολοένα αυξανόμενος όγκος απορριμμάτων που παράγουμε ως χώρα, αρκεί να επιτρέψουμε επενδύσεις σε εργοστάσια ανάκτησης ενέργειας, με καύση σκουπιδιών.

Ωστόσο, η επιλογή της καύσης συνοδεύεται από μία σειρά κρίσιμων προβλημάτων:

● Η κυκλική οικονομία και η καύση δεν πάνε μαζί. Η E.E., μέσα από την έκδοση της στρατηγικής για την κυκλική οικονομία, δίνει έμφαση στην ελαχιστοποίηση της χρήσης των πόρων και στην έννοια της επαναχρησιμοποίησης. Η τάση αυτή αναγκάζει χώρες με προϊστορία στην καύση, όπως η Δανία, η Γερμανία και η Σουηδία, να αναζητήσουν άλλες λύσεις.

● Η καύση εμποδίζει την επίτευξη των στόχων που έχει θέσει η Ελλάδα, καθώς, αν η χώρα μας αποφασίσει να επενδύσει στην καύση, τότε είναι αδύνατον να επιτευχθούν οι στόχοι για τους οποίους έχει δεσμευθεί, για ενίσχυση της ανακύκλωσης και συρρίκνωση του ποσοστού ταφής.

● Η καύση απορριμμάτων είναι πανάκριβη. Με τις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις για έργα καύσης να έχουν σταματήσει, μια τέτοια επιλογή θα μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με την αξιοποίηση εθνικών και ιδιωτικών πόρων. Σε αυτήν την περίπτωση και συνυπολογίζοντας ότι η διαθεσιμότητα όλων των υλικών (πλαστικά, οργανικά, υπόλοιπα ανακυκλώσιμα) που χρειάζεται η καύση για να είναι αποδοτική δεν θα είναι δεδομένη στο άμεσο μέλλον, η μόνη ελπίδα αυτά τα έργα να φέρουν κέρδη στους επιχειρηματίες που τα διαχειρίζονται είναι η σύναψη εξοντωτικών συμβολαίων και ρητρών εις βάρος των Ελλήνων πολιτών για διάστημα τουλάχιστον 20-30 ετών.

● Η καύση ακυρώνει την επίτευξη των στόχων για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αφού εκλύει σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα.

● Με όλα τα παραπάνω αρνητικά χαρακτηριστικά και επιπτώσεις της καύσης και σε συνδυασμό με τη διαχρονική αδιαφάνεια, την αδυναμία ουσιαστικού ελέγχου και των πολυάριθμων περιπτώσεων παράνομης διακίνησης σκουπιδιών και ανεξέλεγκτης διάθεσής τους στη χώρα μας, το υπάρχον έλλειμμα εμπιστοσύνης της κοινωνίας προς την πολιτεία αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο, αν επιλεγεί η καύση.

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις καλούν την κυβέρνηση να σταματήσει εν τη γενέσει τις όποιες προσπάθειες σχεδιασμού μονάδων καύσης απορριμμάτων και, αντ’ αυτού, να επικεντρωθεί στον σχεδιασμό ενός σύγχρονου συστήματος διαχείρισης απορριμμάτων, βασισμένου στην προληπτική μείωση των παραγόμενων απορριμμάτων, στην επαναχρησιμοποίηση και την όσο το δυνατόν καλύτερη ανακύκλωση.

ΠΗΓΗ