Να πούμε μια δυο θετικές εξελίξεις από τον χώρο των επιχειρήσεων, θετικά κρινόμενες στα πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομίας που ζούμε.
α) η ΒΙΟΧΑΛΚΟ εξαγοράζει την ΣΙΔΕΝΟΡ. Η ΒΙΟΧΑΛΚΟ έχει μεταφέρει την φορολογική της έδρα στις Κάτω Χώρες που σημαίνει μεταφορά κεφαλαίων εντός, στήριξη της ζημιογόνου δυο χρόνια τώρα ΣΙΔΕΝΟΡ (λόγω καθίζησης της οικοδομικής δραστηριότητας) και -ας πούμε και το κλισέ- "ψήφο εμπιστοσύνης" στην ελληνική οικονομία.
β) Η Σκλαβενίτης (όμιλος σούπερ μάρκετ με παρουσία μόνο εντός Αττικής, υγιέστατος οικονομικά, οικογενειακή εταιρεία εκτός Χ.Α.) εξαγοράζει την Βερόπουλος -είχε προηγηθεί πριν δυο χρόνια η ΜΕΤΡΟ. Σημαίνει (εκτός από το ότι ο έχων μετρητά αγοράζει φθηνά σε περιόδους κρίσεις) ότι η τοποθέτηση έχει αισιόδοξο χαρακτήρα καθώς αυτές οι επενδύσεις γίνονται μετά από στρατηγικές αναλύσεις της αγοράς και των μακροοικονομικών δεδομένων.
Επίσης: Το ζήτημα της επαναφοράς της 13ης-14ης σύνταξης είναι αμιγώς πολιτικό. Τα χρήματα θα πέσουν στην εσωτερική αγορά και έτσι θα γίνει δυνατή η προώθηση της αύξησης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και μεσοπρόθεσμα και του ΑΕΠ. Κίνδυνος πληθωρισμού δεν υφίσταται. Μια κυβέρνηση πιο τολμηρή θα προωθούσε και την παροχή του κομμένου 13-14ου μισθού στον δημόσιο τομέα καθώς επίσης θα έπεφταν στην νεκρή εσωτερική αγορά. Φυσικά αυτά τα γνωρίζουν πολύ καλά οι υπ.οικ. του Γιούρογκρουπ, αλλά η πολιτική ιδεοληψία και το ένστικτο πολιτικής επιβίωσης δεν επιτρέπει "φυγή" από την προτεσταντική γραμμή του νεοφιλελευθερισμού.
Έχει απόλυτο δίκιο ο υπ.οικ. της Ελλάδας όταν λέει ότι ο Σόιμπλε είναι ισχυρός ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ αντίπαλος.
Ανεξάρτητα από τα πολιτική εκτίμηση του καθενός, να τονίσουμε ότι η χώρα έχει αυτή τη στιγμή δύο πολύ αξιόλογους οικονομολόγους και ισχυρά πολιτικά όντα στην πρώτη γραμμή (Βαρουφάκης και Τσακαλώτος) με τον πιο αξιόλογο όλων-Λαπαβίτσα-σιωπηλό και αναξιοποίητο για καθαρά πολιτικούς λόγους.
Σε σχέση με τους τραπεζίτες-υπαλλήλους Στουρνάρα και Χαρδούβελη και τον κομματοθρεμμένο λογιστή Παπακωνσταντίνου και τον συνταγματολόγο/πρόεδρο Πα"Σο"Κ Βενιζέλο, ε είναι μια πρόοδος.
Κατά τα λοιπά, ας είμαστε προσεκτικοί σε αυτά που διαβάζουμε και φυσικά υποψιασμένοι. Οι άνθρωποι που ταυτίζουν το προσωπικό τους συμφέρον με το κοινό καλό είναι πολλοί και εξακολουθούν να διαφεντεύουν το βαθύ κράτος.
Υγ το blog είναι ανοιχτό σε απόψεις, σκέψεις οποιουδήποτε πιστό στην αρχική τοποθέτηση
και αναμένει.
Ιωσήφ Μιχαηλίδης
α) η ΒΙΟΧΑΛΚΟ εξαγοράζει την ΣΙΔΕΝΟΡ. Η ΒΙΟΧΑΛΚΟ έχει μεταφέρει την φορολογική της έδρα στις Κάτω Χώρες που σημαίνει μεταφορά κεφαλαίων εντός, στήριξη της ζημιογόνου δυο χρόνια τώρα ΣΙΔΕΝΟΡ (λόγω καθίζησης της οικοδομικής δραστηριότητας) και -ας πούμε και το κλισέ- "ψήφο εμπιστοσύνης" στην ελληνική οικονομία.
β) Η Σκλαβενίτης (όμιλος σούπερ μάρκετ με παρουσία μόνο εντός Αττικής, υγιέστατος οικονομικά, οικογενειακή εταιρεία εκτός Χ.Α.) εξαγοράζει την Βερόπουλος -είχε προηγηθεί πριν δυο χρόνια η ΜΕΤΡΟ. Σημαίνει (εκτός από το ότι ο έχων μετρητά αγοράζει φθηνά σε περιόδους κρίσεις) ότι η τοποθέτηση έχει αισιόδοξο χαρακτήρα καθώς αυτές οι επενδύσεις γίνονται μετά από στρατηγικές αναλύσεις της αγοράς και των μακροοικονομικών δεδομένων.
Επίσης: Το ζήτημα της επαναφοράς της 13ης-14ης σύνταξης είναι αμιγώς πολιτικό. Τα χρήματα θα πέσουν στην εσωτερική αγορά και έτσι θα γίνει δυνατή η προώθηση της αύξησης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και μεσοπρόθεσμα και του ΑΕΠ. Κίνδυνος πληθωρισμού δεν υφίσταται. Μια κυβέρνηση πιο τολμηρή θα προωθούσε και την παροχή του κομμένου 13-14ου μισθού στον δημόσιο τομέα καθώς επίσης θα έπεφταν στην νεκρή εσωτερική αγορά. Φυσικά αυτά τα γνωρίζουν πολύ καλά οι υπ.οικ. του Γιούρογκρουπ, αλλά η πολιτική ιδεοληψία και το ένστικτο πολιτικής επιβίωσης δεν επιτρέπει "φυγή" από την προτεσταντική γραμμή του νεοφιλελευθερισμού.
Έχει απόλυτο δίκιο ο υπ.οικ. της Ελλάδας όταν λέει ότι ο Σόιμπλε είναι ισχυρός ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ αντίπαλος.
Ανεξάρτητα από τα πολιτική εκτίμηση του καθενός, να τονίσουμε ότι η χώρα έχει αυτή τη στιγμή δύο πολύ αξιόλογους οικονομολόγους και ισχυρά πολιτικά όντα στην πρώτη γραμμή (Βαρουφάκης και Τσακαλώτος) με τον πιο αξιόλογο όλων-Λαπαβίτσα-σιωπηλό και αναξιοποίητο για καθαρά πολιτικούς λόγους.
Σε σχέση με τους τραπεζίτες-υπαλλήλους Στουρνάρα και Χαρδούβελη και τον κομματοθρεμμένο λογιστή Παπακωνσταντίνου και τον συνταγματολόγο/πρόεδρο Πα"Σο"Κ Βενιζέλο, ε είναι μια πρόοδος.
Κατά τα λοιπά, ας είμαστε προσεκτικοί σε αυτά που διαβάζουμε και φυσικά υποψιασμένοι. Οι άνθρωποι που ταυτίζουν το προσωπικό τους συμφέρον με το κοινό καλό είναι πολλοί και εξακολουθούν να διαφεντεύουν το βαθύ κράτος.
Υγ το blog είναι ανοιχτό σε απόψεις, σκέψεις οποιουδήποτε πιστό στην αρχική τοποθέτηση
και αναμένει.
Ιωσήφ Μιχαηλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου