Aς δούμε λοιπόν την πραγματικότητα πίσω από τους «επικοινωνιακούς
μπαμπούλες» που κατασκευάζει η δεξιά συγκυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου
για να τρομάξει τους πολίτες και να αποδυναμώσει το πλειοψηφικό ρεύμα
που έχει σχηματιστεί .
Του Δημήτρη Τρίμη
Απ' ό,τι φαίνεται, το Μαξίμου θα πάει αργά ή γρήγορα στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση επιλέγοντας το σκληρό ροκ. Οτι δηλαδή για όλα «θα φταίει» ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά. Και για τα πριν και για τα μελλούμενα «εθνικά δράματα». Το φαινομενικά «άστοχο», άκομψο και επίφοβο από την άποψη της «σταθερότητας της οικονομίας» και της «ηρεμίας των αγορών» κυβερνητικό παιχνίδι, το οποίο ώς σήμερα έχουν αναλάβει ορισμένα τηλεπαραθυράτα στελέχη σαν τον Αδωνι και την κ. Βούλτεψη, θα γενικευτεί ως επικοινωνιακό υπερόπλο για την παραμονή στην εξουσία των κυβερνητικών μνημονιακών δυνάμεων και των οικονομικών συμφερόντων που ταυτίζονται μαζί τους. «Οι τράπεζες θα κλείσουν», «οι καταθέτες θα χάσουν τα λεφτά τους» και η πατρίδα «θα γίνει Βόρεια Κορέα», αν ο λαός ψηφίσει την Αριστερά, θα είναι ορισμένα σλόγκαν της κυβερνητικής προπαγάνδας και των συμμάχων της στα ΜΜΕ.
Ας δούμε λοιπόν την πραγματικότητα πίσω από τους «επικοινωνιακούς μπαμπούλες» που κατασκευάζει η δεξιά συγκυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου για να τρομάξει τους πολίτες και να αποδυναμώσει το πλειοψηφικό ρεύμα που έχει σχηματιστεί για ένα δημοκρατικό και δίκαιο σχέδιο κοινωνικής σωτηρίας:
Πρώτον, οι ελληνικές τράπεζες μετά το διεθνές κραχ (του 2008) και την επίσημη χρεοκοπία της Ελλάδας (το 2010, όταν η χώρα κατέφυγε στην τρόικα), έχουν αποδεκατιστεί, απ' όλες τις απόψεις. Με διαρκή «κεφαλαιοποίηση» (ύψους 40,5 δισ. ευρώ, έως τώρα, δημόσιο χρήμα) έχουν φεσώσει τον ελληνικό λαό για πολλές δεκαετίες, δημιουργώντας κι αυτές μαζί με άλλους «παράγοντες των αγορών» ένα πρωτοφανές για χώρα της ευρωζώνης «μη βιώσιμο» χρέος, μεγαλύτερο από εκείνο της εποχής της χρεοκοπίας (χρέος 318 δισεκατομμύρια ευρώ ή στο 175% του μειωμένου κατά 30% την τελευταία εξαετία ΑΕΠ). Οι τέσσερις «συστημικές» τράπεζες που απέμειναν απέκτησαν με ειδικές χαριστικές διατάξεις (των μνημονίων) άλλες, ακόμα πιο χρεοκοπημένες τράπεζες, οικειοποιήθηκαν τις περιουσίες τους σε εξαιρετικά φτηνές τιμές, έκλεισαν καμιά 250αριά υποκαταστήματα, έδιωξαν ώς τώρα 15.000 τραπεζοϋπαλλήλους, βγάζουν περιουσιακά στοιχεία χρεοκοπημένων πελατών τους καθημερινά «στο σφυρί» και σταμάτησαν να δίνουν «ρευστότητα» στις επιχειρήσεις. Παράλληλα, συνεχίζουν να… παράγουν «κόκκινα» δάνεια: στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2014, σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα, τα δάνεια με καθυστέρηση άνω των 90 ημερών διαμορφώνονταν κάπου στα 80 δισ. ή στο 36% του συνολικού χαρτοφυλακίου των (πρώην) χορηγήσεων. Εάν στα παραπάνω «μη εξυπηρετούμενα» δάνεια προστεθούν και τα ήδη «αναδιαρθρωμένα», που όμως έχουν ξαναγίνει μη εξυπηρετούμενα, το αντίστοιχο ποσοστό διαμορφώνεται στο 40%. Για να συγκρίνουμε τις εποχές, το 2008 τα «κόκκινα» δάνεια αντιπροσώπευαν το 4,7% του συνόλου των χορηγήσεων. Αυτό για τους πρωτοετείς φοιτητές Οικονομικών σημαίνει ότι θα χρειαστούν κι άλλες, πολλές «ανακεφαλαιοποιήσεις» και πολύ δύσκολα αυτές οι τράπεζες θα προσφέρουν ρευστότητα στην αγορά, και μάλιστα με χαμηλά επιτόκια, για να ξαναπάρει μπρος η οικονομία.
Δεύτερον, οι ελληνικές τράπεζες ήδη από την αρχή της κρίσης έχουν χάσει γύρω στα 80 δισ. ευρώ των καταθέσεών τους. Με τα χρήματα αυτά (αν υποθέσουμε ότι τα 50 δισ. ευρώ… μετανάστευσαν σε ξένα θησαυροφυλάκια) οι Ελληνες καταθέτες κατάφεραν να επιβιώσουν και να πληρώσουν φόρους και άλλες «ανελαστικές» υποχρεώσεις τους. Παρ' όλα αυτά οι πολίτες δεν μπορούν να ξεχρεώσουν κάπου 70 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμα στην Εφορία και άλλα περίπου 15 δισ. ευρώ χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Τρίτον, αν το τραπεζικό σύστημα (που εμμονικά παραμένει στα χέρια των ιδιωτών μεγαλομετόχων και των golden στελεχών τους που τις πτώχευσαν) δεν τα καταφέρνει και ζητά διαρκώς «ανακεφαλαιοποιήσεις», η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει ετοιμάσει και την «εσχάτη λύση», μετά και το κραχ της Κύπρου. Για όσους Αδώνιδες και λοιπούς επαγγελματίες προπαγανδιστές «νοιάζονται» για τα λεφτά του κοσμάκη στις τράπεζες που «θα τους τα φάει ο Λαφαζάνης», πρέπει να θυμίσουμε ότι από τον περασμένο Ιούνιο το ECOFIN (το Συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της Ε.Ε.), σε συνεργασία με την Κομισιόν και το Ευρωκοινοβούλιο, με απόφασή του προβλέπει ότι σε περίπτωση που μια τράπεζα δεν διαθέτει τα απαραίτητα κεφάλαια και δεν μπορεί να τα εξασφαλίσει μόνη της από την αγορά, θα εφαρμόζεται η «διάσωση εκ των έσω» (bail in), δηλαδή θα χρησιμοποιούνται τα χρήματα -κατά σειρά προτεραιότητας- των μετόχων, όσων κατέχουν τραπεζικά ομόλογα και, τέλος, εκείνων που έχουν καταθέσεις άνω ενός… εγγυημένου ποσού… Το bail in, «το κούρεμα», δηλαδή, των καταθέσεων θα γίνει ακόμα και εάν δεν έχουν ενσωματωθεί ακόμη οι κανόνες του ECOFIN για το bail in στο Δίκαιο κάθε χώρας-μέλους.
Συμπέρασμα: Ποιοι λοιπόν χρεοκόπησαν και συρρίκνωσαν τις τράπεζες, ενώ οι ίδιοι συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα πλούτη τους και να παραμένουν στα πράγματα; Ποιοι επέβαλαν την «εσωτερική υποτίμηση» της εργασίας και της ζωής του λαού μας και συνεχίζουν να μας φορολογούν αλύπητα για να τις σώσουμε; Και ποιοι είναι αυτοί επιτέλους που ετοιμάζονται να «φάνε τις καταθέσεις μας» (όσων δηλαδή εξακολουθούν να έχουν λίγα χιλιάρικα ευρώ στην άκρη), όποτε διαπιστωθεί από επόμενο stress test και το ECOFIN -τρόικα- ΔΝΤ κ.λπ. πως οι τράπεζες αποτελούν ένα φουσκωμένο βαρέλι δίχως πάτο, με μοναδικό ρόλο να υπηρετεί ξεδιάντροπα την παρέα της διαπλοκής;
ΥΓ. Την κακή εκτίμηση για τις επενδύσεις στην Ελλάδα δεν την έκαναν οι αριστεροί, αλλά η Παγκόσμια Τράπεζα στη χθεσινή έκθεσή της «Doing Business», στην οποία δίνει την πρωτιά στην Ελλάδα ανάμεσα στις χώρες που «δεν πρέπει κάνετε επενδύσεις!»
efsyn.gr
Η τύχη των «καταθέσεών μας»
Ας δούμε λοιπόν την πραγματικότητα πίσω από τους «επικοινωνιακούς μπαμπούλες» που κατασκευάζει η δεξιά συγκυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου για να τρομάξει τους πολίτες και να αποδυναμώσει το πλειοψηφικό ρεύμα που έχει σχηματιστεί .Απ' ό,τι φαίνεται, το Μαξίμου θα πάει αργά ή γρήγορα στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση επιλέγοντας το σκληρό ροκ. Οτι δηλαδή για όλα «θα φταίει» ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά. Και για τα πριν και για τα μελλούμενα «εθνικά δράματα». Το φαινομενικά «άστοχο», άκομψο και επίφοβο από την άποψη της «σταθερότητας της οικονομίας» και της «ηρεμίας των αγορών» κυβερνητικό παιχνίδι, το οποίο ώς σήμερα έχουν αναλάβει ορισμένα τηλεπαραθυράτα στελέχη σαν τον Αδωνι και την κ. Βούλτεψη, θα γενικευτεί ως επικοινωνιακό υπερόπλο για την παραμονή στην εξουσία των κυβερνητικών μνημονιακών δυνάμεων και των οικονομικών συμφερόντων που ταυτίζονται μαζί τους. «Οι τράπεζες θα κλείσουν», «οι καταθέτες θα χάσουν τα λεφτά τους» και η πατρίδα «θα γίνει Βόρεια Κορέα», αν ο λαός ψηφίσει την Αριστερά, θα είναι ορισμένα σλόγκαν της κυβερνητικής προπαγάνδας και των συμμάχων της στα ΜΜΕ.
Ας δούμε λοιπόν την πραγματικότητα πίσω από τους «επικοινωνιακούς μπαμπούλες» που κατασκευάζει η δεξιά συγκυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου για να τρομάξει τους πολίτες και να αποδυναμώσει το πλειοψηφικό ρεύμα που έχει σχηματιστεί για ένα δημοκρατικό και δίκαιο σχέδιο κοινωνικής σωτηρίας:
Πρώτον, οι ελληνικές τράπεζες μετά το διεθνές κραχ (του 2008) και την επίσημη χρεοκοπία της Ελλάδας (το 2010, όταν η χώρα κατέφυγε στην τρόικα), έχουν αποδεκατιστεί, απ' όλες τις απόψεις. Με διαρκή «κεφαλαιοποίηση» (ύψους 40,5 δισ. ευρώ, έως τώρα, δημόσιο χρήμα) έχουν φεσώσει τον ελληνικό λαό για πολλές δεκαετίες, δημιουργώντας κι αυτές μαζί με άλλους «παράγοντες των αγορών» ένα πρωτοφανές για χώρα της ευρωζώνης «μη βιώσιμο» χρέος, μεγαλύτερο από εκείνο της εποχής της χρεοκοπίας (χρέος 318 δισεκατομμύρια ευρώ ή στο 175% του μειωμένου κατά 30% την τελευταία εξαετία ΑΕΠ). Οι τέσσερις «συστημικές» τράπεζες που απέμειναν απέκτησαν με ειδικές χαριστικές διατάξεις (των μνημονίων) άλλες, ακόμα πιο χρεοκοπημένες τράπεζες, οικειοποιήθηκαν τις περιουσίες τους σε εξαιρετικά φτηνές τιμές, έκλεισαν καμιά 250αριά υποκαταστήματα, έδιωξαν ώς τώρα 15.000 τραπεζοϋπαλλήλους, βγάζουν περιουσιακά στοιχεία χρεοκοπημένων πελατών τους καθημερινά «στο σφυρί» και σταμάτησαν να δίνουν «ρευστότητα» στις επιχειρήσεις. Παράλληλα, συνεχίζουν να… παράγουν «κόκκινα» δάνεια: στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2014, σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα, τα δάνεια με καθυστέρηση άνω των 90 ημερών διαμορφώνονταν κάπου στα 80 δισ. ή στο 36% του συνολικού χαρτοφυλακίου των (πρώην) χορηγήσεων. Εάν στα παραπάνω «μη εξυπηρετούμενα» δάνεια προστεθούν και τα ήδη «αναδιαρθρωμένα», που όμως έχουν ξαναγίνει μη εξυπηρετούμενα, το αντίστοιχο ποσοστό διαμορφώνεται στο 40%. Για να συγκρίνουμε τις εποχές, το 2008 τα «κόκκινα» δάνεια αντιπροσώπευαν το 4,7% του συνόλου των χορηγήσεων. Αυτό για τους πρωτοετείς φοιτητές Οικονομικών σημαίνει ότι θα χρειαστούν κι άλλες, πολλές «ανακεφαλαιοποιήσεις» και πολύ δύσκολα αυτές οι τράπεζες θα προσφέρουν ρευστότητα στην αγορά, και μάλιστα με χαμηλά επιτόκια, για να ξαναπάρει μπρος η οικονομία.
Δεύτερον, οι ελληνικές τράπεζες ήδη από την αρχή της κρίσης έχουν χάσει γύρω στα 80 δισ. ευρώ των καταθέσεών τους. Με τα χρήματα αυτά (αν υποθέσουμε ότι τα 50 δισ. ευρώ… μετανάστευσαν σε ξένα θησαυροφυλάκια) οι Ελληνες καταθέτες κατάφεραν να επιβιώσουν και να πληρώσουν φόρους και άλλες «ανελαστικές» υποχρεώσεις τους. Παρ' όλα αυτά οι πολίτες δεν μπορούν να ξεχρεώσουν κάπου 70 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμα στην Εφορία και άλλα περίπου 15 δισ. ευρώ χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Τρίτον, αν το τραπεζικό σύστημα (που εμμονικά παραμένει στα χέρια των ιδιωτών μεγαλομετόχων και των golden στελεχών τους που τις πτώχευσαν) δεν τα καταφέρνει και ζητά διαρκώς «ανακεφαλαιοποιήσεις», η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει ετοιμάσει και την «εσχάτη λύση», μετά και το κραχ της Κύπρου. Για όσους Αδώνιδες και λοιπούς επαγγελματίες προπαγανδιστές «νοιάζονται» για τα λεφτά του κοσμάκη στις τράπεζες που «θα τους τα φάει ο Λαφαζάνης», πρέπει να θυμίσουμε ότι από τον περασμένο Ιούνιο το ECOFIN (το Συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της Ε.Ε.), σε συνεργασία με την Κομισιόν και το Ευρωκοινοβούλιο, με απόφασή του προβλέπει ότι σε περίπτωση που μια τράπεζα δεν διαθέτει τα απαραίτητα κεφάλαια και δεν μπορεί να τα εξασφαλίσει μόνη της από την αγορά, θα εφαρμόζεται η «διάσωση εκ των έσω» (bail in), δηλαδή θα χρησιμοποιούνται τα χρήματα -κατά σειρά προτεραιότητας- των μετόχων, όσων κατέχουν τραπεζικά ομόλογα και, τέλος, εκείνων που έχουν καταθέσεις άνω ενός… εγγυημένου ποσού… Το bail in, «το κούρεμα», δηλαδή, των καταθέσεων θα γίνει ακόμα και εάν δεν έχουν ενσωματωθεί ακόμη οι κανόνες του ECOFIN για το bail in στο Δίκαιο κάθε χώρας-μέλους.
Συμπέρασμα: Ποιοι λοιπόν χρεοκόπησαν και συρρίκνωσαν τις τράπεζες, ενώ οι ίδιοι συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα πλούτη τους και να παραμένουν στα πράγματα; Ποιοι επέβαλαν την «εσωτερική υποτίμηση» της εργασίας και της ζωής του λαού μας και συνεχίζουν να μας φορολογούν αλύπητα για να τις σώσουμε; Και ποιοι είναι αυτοί επιτέλους που ετοιμάζονται να «φάνε τις καταθέσεις μας» (όσων δηλαδή εξακολουθούν να έχουν λίγα χιλιάρικα ευρώ στην άκρη), όποτε διαπιστωθεί από επόμενο stress test και το ECOFIN -τρόικα- ΔΝΤ κ.λπ. πως οι τράπεζες αποτελούν ένα φουσκωμένο βαρέλι δίχως πάτο, με μοναδικό ρόλο να υπηρετεί ξεδιάντροπα την παρέα της διαπλοκής;
ΥΓ. Την κακή εκτίμηση για τις επενδύσεις στην Ελλάδα δεν την έκαναν οι αριστεροί, αλλά η Παγκόσμια Τράπεζα στη χθεσινή έκθεσή της «Doing Business», στην οποία δίνει την πρωτιά στην Ελλάδα ανάμεσα στις χώρες που «δεν πρέπει κάνετε επενδύσεις!»
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου