Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν

...και μόλις μας τέλειωσαν τα επιχειρήματα "γιατί δεν έμειναν εκεί να πολεμήσουν", "ναι αλλά στους έλληνες που πεινάνε δεν δίνετε βοήθεια", "γιατί δεν παίρνουν το αεροπλάνο να πάνε στην Γερμανία" "είναι πλούσιοι (προφανώς δεν είναι όλοι μπατίρηδες, άλλωστε η Συρία ήταν πιο πλούσια από την χώρα μας) δεν έχουν ανάγκη, μας κοροιδεύουν", "θα αλλοιωθεί ο πολιτισμός μας", "θα μας κλέψουν τις δουλειές" (αδυνατώντας να αντιληφθούν την οικονομική τόνωση στην χώρα από την παρουσία χιλιάδων ανθρώπων που και καταναλώνουν και δεξιότητες και σε πλήρη παραγωγική ηλικία είναι).
"έχουμε πληροφορίες από ψηλά -εκκλησία, στρατός- , ούτε τα μισά παιδιά δεν είναι δικά τους, ούτε το 10% δεν είναι σύριοι (Ιράκ και Αφγανιστάν είναι εξίσου διαλυμένα...) υπάρχει σχέδιο ισλαμοποίησης της χώρας, είναι έτοιμοι για όλα", "πάμε να τους δώσουμε φαγητό και μας κλέβουν", "πήγα να τους δώσω ρούχα και δεν τα πήραν μόλις είδαν τον σταυρό στο λαιμό μου"

Η φωτό αποτυπώνει μερικούς ανθρώπους που ζάπλουτοι, που είναι έτοιμοι για όλα και για να ισλαμοποιήσουν την Ελλάδα αλλά παραδόξως κάνουν ότι μπορούν να φύγουν από αυτήν. Θέλουν λένε να πάνε στην ευρώπη, αντιλαμβανόμενοι ότι η χώρα μας μόνο γεωγραφικά ανήκει στην ευρώπη- η οποία έχει 550 εκ. κατοίκους και δεν "μπορεί" να απορροφήσει 5 εκ. .....
Γενναίοι Άνθρωποι

προς διευκόλυνση για εξεύρεση και άλλων επιχειρημάτων και συνομοσιολογιών θα μας βοηθήσουν τα λινκ
 http://www.antibaro.gr/article/1433
 https://kars1918.wordpress.com/2010/03/09/refugees-1922/
 http://www.iospress.gr/ios2010/ios20100124.htm
για να μην κουράζονται οι "εγώ δεν είμαι ρατσιστής αυτοί είναι μουσουλμάνοι"
Είναι ότι ακριβώς έλεγαν οι ντόπιοι "παλαιο"ελλαδίτες για τους ένα εκατομμύριο πρόσφυγες από το 1913 και μετά

.....«Ητο επόμενον», αποφαίνεται π.χ. το «Σκριπ» (31.7.28), «ο Βενιζέλος να γίνη υποτελής εις τους πρόσφυγας. Ο μέγας αρχηγός κατήντησε να αναγνωρίζη ως αρχηγόν τον κύριον εις ίδην και όγλου».

«Οι γηγενείς είτε βενιζελικοί είναι είτε αντιβενιζελικοί είτε δημοκράται ή βασιλόφρονες πρέπει να γνωρίζουν ένα και το αυτό», διακηρύσσει πάλι χαρακτηριστικά η «Καθημερινή» (20.7.1928). «Οτι εφ’ όσον ψηφίζουν Βενιζέλον, ψηφίζουν κατ’ ανάγκην πρόσφυγας και εφ’ όσον ψηφίζουν πρόσφυγας ψηφίζουν την αρπαγήν και την απώλειαν της αγροτικής χθές, της κτηματικής σήμερον, της αστικής αύριον περιουσίας των. Οι ατυχείς πρόσφυγες κατά τούτο δεν πταίουν. Διότι κατεστράφησαν και θέλουν να ζήσουν, οπωασδήποτε, είτε εις βάρος του ενός είτε εις βάρος του άλλου. Ημείς όμως, οι γηγενείς, τι πταίομεν;… Διατί να υφιστάμεθα την υπέρ των προσφύγων καθολικήν αυτήν απαλλοτρίωσιν της Ελλάδος;».......


..." Το παραμύθι της ογλοκρατίας, θα καταλήξει ένα χρόνο μετά την Καταστροφή στο να ζητούνται πογκρόμ για να καθαρίσει η Αθήνα από τους Τουρκόσπορους, όπως λέγανε τους πρόσφυγες οι μοναρχικοί. Στο συλλαλητήριο των μοναρχικών στις στήλες του Ολυμπίου Διός το 1923 λοιπόν, ακούγεται το μάλλον προβλέψιμο «Φωτιά στους τουρκόσπορους πρόσφυγες». Αυτή τη στάση δεν την κράταγαν μόνο οι αμόρφωτοι οπαδοί του Βασιλιά, αλλά και ο εκδότης της γνωστής μας Καθημερινής, Γεώργιος Βλάχος, ο οποίος ακόμα και το 1928, κάποια χρόνια πριν καλωσορίσει τους Γερμανούς στην Αθήνα χαρακτήριζε τους πρόσφυγες «προσφυγική αγέλη». Σύμφωνα με τα λεγόμενα μιας κυρίας «στην Τουρκία μας ονομάζανε Έλληνες και στην Ελλάδα Τούρκους»....

 ....." Ο βουλευτής Σπετσών Περικής Μπουρμπούλης θα πει το 1934 στους πρόσφυγες βουλευτές ότι «οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης είναι πιο Ρωμιοί από σας», ενω ο Νίκος Κρανιωτάκης, μοναρχικός εκδότης του “Πρωινού Τύπου”, θα απαιτήσει το 1933, στην εφημερίδα του, να φορέσουν οι πρόσφυγες κίτρινα περιβραχιόνια για να τους ξεχωρίζουν και να τους αποφεύγουν οι Έλληνες.".......

ή όπως θυμάται ο Μάρκος Βαμβακάρης στην αυτοβιογραφία του:
“Έμενε ο κόσμος στα βαγόνια των σιδηροδρόμων. Έμενε εκεί που είχε καμιά αποθήκη εγκαταλειμμένη. Τσαντήρια κάνανε. Καταστροφή, μεγάλη καταστροφή. Να μην ξαναδούν τα μάτια μας τέτοια πράγματα. Το τι τραβήξανε αυτοί οι άνθρωποι δεν λέγεται. Ατιμαστήκανε. Γίνανε χάλια, χάλια, χάλια. Άσε που ήταν ατιμασμένοι από κει με τους Τούρκους που τους καταδιώκανε.
Και κατόπιν εδώ που ήρθανε τα ίδια. Προσπαθήσανε, κάνανε χίλια δυό να βρίσκουνε το ψωμί τους, μέχρι να βρουν ένα σπίτι να κάτσουνε. Αν ένας πατέρας είχε πέντε-έξη παιδιά και κορίτσια, άλλα άρπαγε ο ένας από δω, άλλα ο άλλος από κει. Καταστροφή μάνα μου…
Και οι ντόπιοι δεν τους έβλεπαν με καλό μάτι. Αλλά τους βρίζανε. Χίλια δυό. Φύγετε από δω ρε! Πηγαίνετε παρά πέρα. Δεν τους κοιτάζανε. Δεν είχαν την αγάπη να πουν για στάσου, συγγενείς μας είναι, Έλληνες πραγματικοί. Να τους αγκαλιάσουμε. Δεν έγινε αυτό το πράμα, εγώ δηλαδή τι είδα. Μπορεί αλλού. Ήθελαν να τους κλέψουνε οι κλεφταράδες που ήταν εδώ πέρα. Ν’ αρπάξουν ό,τι είχαν. Να τους κλέψουνε, να τους γελάσουνε. Απατεώνες”.

                                                                                            Ιωσήφ Μιχαηλίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια: