Όλα οκ.

Πέσαμε στην παγίδα του «κοινωνικού αυτοματισμού» (κλάδος εναντίον κλάδου). Λοιδορηθήκαμε μεταξύ μας. 

Κουραστήκαμε να πορευόμαστε σε διαδηλώσεις. 

Σταματήσαμε να απεργούμε διότι «δεν μας βγαίνουν τα μιστά» (που έλεγε και η Σαπφώ Νοταρά).

Από Γενάρη που για να εισαχθείς σε νοσοκομείο θα πρέπει να καταβάλλεις 25 ευρώ(!) σχεδόν ένα ημερομίσθιο… 

Θα καταλάβουμε επιτέλους ότι εμείς εργαζόμενοι είμαστε για ΑΥΤΟΥΣ απλά πηγές κέρδους για τους τραπεζίτες του κόσμου και «μισθολογικό κόστος»?

 Θα καταλάβουν οι άνεργοι ότι αποτελούν για ΑΥΤΟΥΣ απλά μοχλό πίεσης για περιορισμό των μισθών και περαιτέρω εξαθλίωσης της κοινωνίας?

Θα καταλάβουν οι συνταξιούχοι ότι αποτελούν για ΑΥΤΟΥΣ απλά περιττό βάρος για την κοινωνία?

Θα ξεκουνηθούμε τελικά να τους πετάξουμε αποφασιστικά από πάνω μας?