"Είμαι ευτυχής που 652 εκατομμύρια ευρώ θα εισρεύσουν στα ταμεία τού
δημοσίου. Είναι ένα ηχηρό μήνυμα προς το εξωτερικό, αποφασιστικότητας,
ικανότητας και συμβιβασμού διαφορών και σημαίνει ότι η Ελλάδα μπαίνει σε
έναν δρόμο προόδου."
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον υπουργό οικονομικών Γιάννη "ροκ" Στουρνάρα, ειπώθηκαν δε (με την απαραίτητη συνοδεία πλατειού χαμόγελου ευτυχίας) αμέσως μετά την υπογραφή ξεπουλήματος του 33% του ΟΠΑΠ στην Emma Delta.
Ας αφήσουμε, όμως, τον υπουργό να κολυμπάει σε πελάγη ευτυχίας κι ας δούμε μιαν άλλη εικόνα. Εκείνη ενός ταλαίπωρου οικογενειάρχη, ο οποίος έχει μεν την δυνατότητα να ταΐσει την οικογένειά του με την δουλίτσα του αλλά έχει μπλέξει στα νύχια κάποιων τοκογλύφων, οι οποίοι τον απειλούν όχι να τον σκοτώσουν αλλά να μη του ξαναδώσουν δανεικά. Αυτός ο οικογενειάρχης, λοιπόν, προκειμένου να μη στενοχωρήσει τους τοκογλύφους δανειστές του, παίρνει τα χρυσαφικά και τα ασημικά τής οικογένειάς του (τις βέρες, τους βαφτιστικούς σταυρούς των παιδιών, την καρφίτσα με το ρουμπίνι της γιαγιάς, τα μασίφ μαλαματένια μανικετόκουμπα του παππού κλπ), πάει σε ένα από τα αμέτρητα "Αγοράζω Χρυσό" μαγαζάκια, τα σκοτώνει και γυρίζει σπίτι του με τις πενταροδεκάρες που πήρε από τον σαράφη τής κακιάς ώρας, στην τσέπη. Πάει καλά ως εδώ; Ωραία. Προχωρούμε:
Ας πούμε τώρα ότι εγώ είμαι δημοσιογράφος, του την έχω στημένη έξω από την πόρτα του, του χώνω το μαρκούτσι στην μούρη και τον ρωτάω: "Πώς αισθάνεστε;". Πόσο πιθανό θεωρείτε να μου απαντήσει "Είμαι ευτυχής"; Και τί ακριβώς θα σκεφτόσασταν για την διανοητική του κατάσταση, αν ισχυριζόταν ότι, μετά το ξεπούλημα των τζοβαϊρικών της, ανοίγει για την οικογένειά του ένας "δρόμος προόδου";
Ετούτο τα πράμα, αδερφάκι μου, είναι πράγματι πρωτόγνωρο. Κάποτε, όλους εκείνους οι οποίοι ξεπουλάγανε την περιουσία που τους είχαν αφήσει οι γονιοί τους, τους αποκαλούσαμε αχαΐρευτους, ακαμάτηδες, ρεμπεσκέδες, χαμένα κορμιά, άχρηστους και δεν ξέρω κι εγώ πώς αλλοιώς. Κανένας δεν τους θεωρούσε πετυχημένους. Σήμερα, όλοι αυτοί, οι πρώην αχαΐρευτοι, ακαμάτηδες, ρεμπεσκέδες κλπ, θεωρούνται πετυχημένοι, οραματιστές, σωτήρες... Το ξεπούλημα έγινε επιτυχία, το σκότωμα έγινε επωφελής συναλλαγή, το χάρισμα έγινε άνοιγμα δρόμου προόδου... Μωραίνει κύριος ον βούλεται απωλέσαι.
Παρατήρηση με σημασία. Ξαναδιαβάστε την δήλωση Στουρνάρα και προσέξτε δυο περίεργα βαλμένες λεξούλες, οι οποίες δείχνουν κάπως ξεκάρφωτες: "συμβιβασμού διαφορών". Αλήθεια, περί ποίων διαφορών μιλάει ο υπουργός; Και πώς ακριβώς συμβιβάστηκαν αυτές οι διαφορές μέσω της πώλησης του ΟΠΑΠ;
Τις απαντήσεις σάς τις αφήνω ως άσκηση για τις αυγουστιάτικες διακοπές σας. Αν θέλετε μια μικρή βοήθεια, σας πληροφορώ ότι ο μεγαλύτερος μέτοχος της Emma Delta είναι ο -γνωστός και μη εξαιρετέος- Δημήτρης Μελισσανίδης (ναι, ναι, αυτός της ΑΕΚ, της Aegean Power κλπ). Το ιστολόγιο θα δώσει τις δικές του απαντήσεις από Σεπτέμβρη, με ένα ειδικό αφιερωματάκι. Προς το παρόν, λέω να πάω για καμμιά βουτιά...
http://teddygr.blogspot.gr/
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον υπουργό οικονομικών Γιάννη "ροκ" Στουρνάρα, ειπώθηκαν δε (με την απαραίτητη συνοδεία πλατειού χαμόγελου ευτυχίας) αμέσως μετά την υπογραφή ξεπουλήματος του 33% του ΟΠΑΠ στην Emma Delta.
Ας αφήσουμε, όμως, τον υπουργό να κολυμπάει σε πελάγη ευτυχίας κι ας δούμε μιαν άλλη εικόνα. Εκείνη ενός ταλαίπωρου οικογενειάρχη, ο οποίος έχει μεν την δυνατότητα να ταΐσει την οικογένειά του με την δουλίτσα του αλλά έχει μπλέξει στα νύχια κάποιων τοκογλύφων, οι οποίοι τον απειλούν όχι να τον σκοτώσουν αλλά να μη του ξαναδώσουν δανεικά. Αυτός ο οικογενειάρχης, λοιπόν, προκειμένου να μη στενοχωρήσει τους τοκογλύφους δανειστές του, παίρνει τα χρυσαφικά και τα ασημικά τής οικογένειάς του (τις βέρες, τους βαφτιστικούς σταυρούς των παιδιών, την καρφίτσα με το ρουμπίνι της γιαγιάς, τα μασίφ μαλαματένια μανικετόκουμπα του παππού κλπ), πάει σε ένα από τα αμέτρητα "Αγοράζω Χρυσό" μαγαζάκια, τα σκοτώνει και γυρίζει σπίτι του με τις πενταροδεκάρες που πήρε από τον σαράφη τής κακιάς ώρας, στην τσέπη. Πάει καλά ως εδώ; Ωραία. Προχωρούμε:
Ας πούμε τώρα ότι εγώ είμαι δημοσιογράφος, του την έχω στημένη έξω από την πόρτα του, του χώνω το μαρκούτσι στην μούρη και τον ρωτάω: "Πώς αισθάνεστε;". Πόσο πιθανό θεωρείτε να μου απαντήσει "Είμαι ευτυχής"; Και τί ακριβώς θα σκεφτόσασταν για την διανοητική του κατάσταση, αν ισχυριζόταν ότι, μετά το ξεπούλημα των τζοβαϊρικών της, ανοίγει για την οικογένειά του ένας "δρόμος προόδου";
Ετούτο τα πράμα, αδερφάκι μου, είναι πράγματι πρωτόγνωρο. Κάποτε, όλους εκείνους οι οποίοι ξεπουλάγανε την περιουσία που τους είχαν αφήσει οι γονιοί τους, τους αποκαλούσαμε αχαΐρευτους, ακαμάτηδες, ρεμπεσκέδες, χαμένα κορμιά, άχρηστους και δεν ξέρω κι εγώ πώς αλλοιώς. Κανένας δεν τους θεωρούσε πετυχημένους. Σήμερα, όλοι αυτοί, οι πρώην αχαΐρευτοι, ακαμάτηδες, ρεμπεσκέδες κλπ, θεωρούνται πετυχημένοι, οραματιστές, σωτήρες... Το ξεπούλημα έγινε επιτυχία, το σκότωμα έγινε επωφελής συναλλαγή, το χάρισμα έγινε άνοιγμα δρόμου προόδου... Μωραίνει κύριος ον βούλεται απωλέσαι.
Παρατήρηση με σημασία. Ξαναδιαβάστε την δήλωση Στουρνάρα και προσέξτε δυο περίεργα βαλμένες λεξούλες, οι οποίες δείχνουν κάπως ξεκάρφωτες: "συμβιβασμού διαφορών". Αλήθεια, περί ποίων διαφορών μιλάει ο υπουργός; Και πώς ακριβώς συμβιβάστηκαν αυτές οι διαφορές μέσω της πώλησης του ΟΠΑΠ;
Τις απαντήσεις σάς τις αφήνω ως άσκηση για τις αυγουστιάτικες διακοπές σας. Αν θέλετε μια μικρή βοήθεια, σας πληροφορώ ότι ο μεγαλύτερος μέτοχος της Emma Delta είναι ο -γνωστός και μη εξαιρετέος- Δημήτρης Μελισσανίδης (ναι, ναι, αυτός της ΑΕΚ, της Aegean Power κλπ). Το ιστολόγιο θα δώσει τις δικές του απαντήσεις από Σεπτέμβρη, με ένα ειδικό αφιερωματάκι. Προς το παρόν, λέω να πάω για καμμιά βουτιά...
http://teddygr.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου